Midwinterhoornwandeling
Gisteren liepen we mee bij de “enige echte Twentse Midwinterhoornwandeling”. Het begon bij de Universiteit Twente (sommige blazers speelden dus op universitair niveau) en je kon kiezen uit een korte route van 5 km en een lange van 12 km. Omdat wij nog andere plannen hadden, kozen wij voor de kortere variant, en er was ook daar zeker genoeg te zien en te horen. Ook de bewegwijzering was uitstekend geregeld, en het weer liet niets te wensen over, koud, maar droog.
Even wat achtergrondinformatie: De midwinterhoorn is een licht gebogen hoorn van hout van ca 1,5 meter lang. Al in voorchristelijke tijden werd hij rond de zonnewende geblazen om de boze geesten te verdrijven. Nu wordt hij vanaf de eerste zondag in advent tot Driekoningen geblazen, om de komst van het kerstkindje aan te kondigen. Je kunt er zes natuurtonen op spelen, en de klanken zijn vijf tot acht kilometer ver te horen. Omdat je de hoorns niet kunt stemmen, is het ook niet mogelijk om met anderen samen te spelen. Maar je kunt wel elkaars “oal’n roop” overnemen en beantwoorden.
Een voormalige buurman van ons leerde op een gegeven moment midwinterhoornblazen. Omdat je alleen van de eerste advent tot Driekoningen buiten mag spelen, werd hij de rest van het jaar naar de zolder verbannen, om daar te oefenen. Aan het begin was het niet altijd een genot voor het oor, maar toen hij de eerste keer op kerstavond op het pleintje speelde, vond ik het prachtig. Helaas verhuisden zij, toen hij enigszins goed kon spelen.
Hier zijn nog een paar impressies van de wandeling gisteren:
Geraadpleegde bronnen:
Programmaboekje van de wandeling
https://www.uitinenschede.nl/evenementen/twentse-midwinterhoornwandeling
Petra's taal- en cultuurblog 